yarın işe başlıyorum… gebze’de çalıştığım için az önce telefonuma ikametgah belgesi indirdim. her defasında ne tuhaf günlerden geçiyoruz diyorum; her defasında yeniden şaşırarak… dünden bu yana evle uğraştım: temizlik, birazcık ütü ve yıkanan çamaşırların kaldırılması, buzdolabının temizlenmesi gibi işler epey zamanımı aldı. bir de takip ettiğim dizilerin son çıkan bölümlerini izlendim ve yine pek bir şey...Read More
alışmaya başlamıştım ki patron işe çağırdı; pazartesi gününden itibaren çalışmaya başlıyorum… evde de bu durum biraz hayal kırıklığı yarattı elbette hem bu olağanüstü koşullarda her gün 50 km yolu gidip gelecek olmamdan hem de gün içindeki oda servisi ve lokanta hizmetinin sona ereceğinden dolayı 😉 benim de canım sıkıldı ama bir yandan bahara kavuşacakmışım gibi...Read More
bugün onüçüncü gün. işi değil ama çalıştığım kampüsteki ormanı, söğüt ağacının altında oturup kitap okumayı, kızılgerdan kuşlarının sesini, geyikleri ve alakargaları görme ihtimalini özledim. tuhaf bir şekilde sabahın erken saatlerinde kulağımda müzik çalarken sokağa çıkmayı ve yüzüme soğuk havanın çarpmasını da. baharın ağır ağır hayatımıza girişini de gözlemlemeyi hep çok sevdim; bu yıl bunu da ıskalamış olduk…...Read More
çünkü biraz bunaldım. bütün gün, dışarı çıkıp uzun bir yürüyüş yapmayı, grandola’da bir top yemyeşil after eight dondurma eşliğinde sade türk kahvesi içmeyi ve hatta sinemaya gitmeyi hayal etmiş olabilirim… #evdekal rutinimi sürdürdüm elbette ama çocuklar bile huzursuzluğumu hissettiler. dün ikisi de, korona günlerinde zamanımı büyük ölçüde mutfakta geçirdiğim konusunda bir tespitte bulundular; mutfakta ve mutfağa...Read More
40 dakikaya yayılan tai chi ve nefes egzersizlerimle başladım. daha doğru nefes almaya başlamanın yanı sıra bu inanılmaz yavaş hareketlerin insanın vücudunda ve zihninde yaratacağı etkiyi de hissediyorum artık… ardından çok güzel bir irlanda masalı okudum. masalın kaynağı bu tuhaf korona günlerinin yarattığı şahane bir girişim. masal sevenler mutlaka Korona Günlerinde Dünya Masalları sitesine girsinler...Read More
karanlık odada uzun uzun tavana baktım ve bu kadar erken kalkmanın saçma bir fikir olduğuna karar verip uyku ile uyanıklık arasında 6.30’a kadar yatakta döndüm durdum… sonrasında kalktım ve normal sabah rutinini yaşadım; farklı olarak bugün tai chi süresini 30 dakikaya çıkardım ve hareketleri doğru yapmaya çalışmaktan çok, doğru nefes alıp vermeye odaklandım… iki gecedir...Read More
marmaray neredeyse boş; mutfak penceresinden sıkı takipteyim. ev buz gibi ama salon ve mutfağın pencereleri açık. bütün kokular çok rahatsız ediyor bugünlerde; dün gece rüyamda hissettiğim koku hala benimle… bugün 7.00’da kalktım. ama bundan sonra iş günlerinde olduğu gibi 5.00’da kalkmaya karar verdim. biraz ortalığı toparladım, 20 dakikalık tai chi hareketlerimi yaptım, twitter’a baktım, sonra...Read More
işe başlayana kadar her gün bir yayın yapmaya karar verdim. neden derseniz biraz günlük rutinimi paylaşmak, biraz da bu tuhaf günleri burada benim bakışımla kayıt altına almak için… uyku sorunum yine arttı. sürekli kesintiye uğrayan ve derinleşemeyen uykular uyuyorum. doktor uyku hijyenimin bozulduğunu söylüyor; şu günleri atlatalım bunun için bir doktora gideceğim… bu sabah da...Read More
birisine kötü bir dilek için ‘ilginç günlerde yaşayasın’ diyorlar. sanki bizler de böyle bir bedduanın etkisindeyiz ve ilginç olmaktan öte tuhaf günler yaşıyoruz… yaşadığımız çağın her geçen gün üzerimize çöken ağırlığı yetmezmiş gibi 2019 yılının sonlarında ortaya çıkan covid19 virüsü dünyayı tamamen ele geçirdi. bir uzaylı istilası beklerken virüs istilası yaşıyor bütün dünya. çin’in ardından...Read More
başbakan harold wilson kraliçeye “hiç bir şok 48 saatten fazla sürmez, bir sonraki şoka açlık hisseder” derken durumumuzu tarif ediyordu adeta ve henüz o cümleyi daha sindirememişken suriye haberi geldi; üç dört gündür onunla kalkıp yatıyoruz. yarın ne gelecek bilmiyoruz… ve sonraki gün ve ondan sonraki gün… olayın kendisi ve sonuçları bir yana ardından olanlar,...Read More
