içinde gibiyim iki gündür burada… pencerenin ardında lapa lapa yağan kara içimde uçuşan pek çok his eşlik ediyor. birikemeyen, toprağa tutunamayan kar gibi içimdeki hislerin de bir yerleşikliği yok; bir yerlerde yüzeye çarpıp sağa sola savruluyorlar…
emeklilik sürecinin bürokratik hengamesi yanında yaptığım işlerin devri bir krize dönüşmüş durumda… bazen buradan çıkamayacakmışım hissi yaşıyorum ve nefesim kesiliyor!
bu da geçecek elbette…
her şey gibi…
burada susuyorum ve
baby I’am tired
diyorum.
si connelly
söylüyor.
Yoluna girecek elbet, tüm işler gibi. Aldırma sen, listelerini yapmaya devam et. : )
şu anda arafta gibiyim 😉
Emeklilik? Bu yaşta???
Hadi canım…
🙂
emekli olacak kadar “yaşlıyım” ama çalışmaya devam elbette 🙂