“… I wish I was a radio song, the one that you turned up….” demir sesleri hakim; temel büyük bir sabırla örülüyor günlerdir… çalışma masamdan bir binanın nasıl yapıldığını gerçek-zamanlı olarak izliyorum. temel sadece yan bahçede açılmadı, içimde de dev bir çukur var; güzelim ağaçlar hoyratça kesildi, kuşlarımın konduğu kocaman ceviz, yeni dünyalar, asmayla sarılı...Read More
… Peri masallarını gerçek olana kadar fısılda Gecenin bizi nasıl hissettirebileceğini merak et… — washti bunyan, glow worms yeni bir normale dönüyor gibi görünüyor ama sanırım baharın bambaşka bir bahar olduğu gibi yaz da bambaşka bir yaz olacak! her yıl doğanın yeniden uyanışı beni heyecanlandırır ve o yeniden uyanışı takip etmeyi çok severdim...Read More
“Tanrım sen beni sınarken nelerce Ben seni sınadım“ — gülten akın “sevgili büyücüm zelda, yine iyileşmeye geldim kapına. neredeyse çoğu zaman radyoz çalarken pc’de oyunu bu kadar geç fark etmem tuhaf. belki de son zamanlarda canımın sıkıntısından hiçbir şeye doğru düzgün bakmıyor, okumuyorum. evet, bundan olmalı. uzun süredir aynı müzikleri çalıyor, çoğu zaman...Read More
“… Ne diyordum, dünyanın düşünceleri yoktur. Otların canı sıkılmaz…“ ― İlhan Berk (Dün Dağlarda Dolaştım Evde Yoktum) öykünüp bugün dağlarda dolaştım ofiste yoktum demek isterdim ama sadece öğle tatili için geçerliydi bu durum ve şahaneydi. şimdi çalışmaya başlamadan önce, “evet koca yemişler oldu sevgili sevin ve şarkına onlar eşlik etsin” diyorum… simon and garfunkel‘den...Read More
bu yayını yapmak şart oldu. bahar ayında hermen hesse’nin ağaçlar kitabını okuduktan sonra çocukluğumdan bu yana içimde sakladığım, bende derin izler bırakan ağaçları zihnimde döndürdüm durdum; belki de biraz unutmaktan korktuğum için buraya bütün bu ağaçları yazmaya karar vermiştim. bugün kavaklığımızda olanları takip edince “artık yaz, erteleme” dedim kendime… *** sanırım ilk ağaç anneannemlerin üzüm bağlarına yakın tren...Read More
belki de çıkıp yürümeliydim biraz ama tuhaf bir yorgunluk var bu aralar üstümde. sabahları vücudumun her yeri ağrıyarak uyanıyorum… kahvaltı yaptık, a.çıktı, bugün çalışması gerekiyor çünkü, çocuklar hala yataklarındalar. pazarları genel olarak iş günümüz; ev halkının hepsinin biraz ucundan tuttuğu temizlik, çamaşır ve belki bir az ütü günü. bugün buna da halim yok! dışarıda yağmur...Read More
gri ve serin sokağa bıraktığımda havada hafif bir yasemin kokusu vardı. gülümsedim… ardından şimdiye kadar bir sarmaşığın arkasına gizlendiği için göremediğim bir dut ağacının salkım salkım sarkan dutları dikkatimi çekti; olgunlaşan bir kaç tanesini ağzıma atarak yürümeye devam ettim, bir kedi “yakaladım seni” der gibi bana baktı, ona da gülümsedim. tren istasyonu yerine geçici olarak...Read More
The westernmost island of the West Reach, and of the whole of Earthsea; inhabited solely by Dragons. Few humans have ever visited it. Known for the saying “As long ago as forever and as far away as Selidor” uyanacağımı biliyordum ve o sabahın gelmesinden nasıl korkuyordum anlatamam. elbette bu ölümlü dünyada, bizim kocakarı...Read More
ve bu sefer yüksel arslan‘ı aldı bizden. bu topraklar kıymetini bilemediği, içinden söküp attığı bir değerini daha kaybetti… 2009 yılında tezer’le santral’deki sergisine gitmiştik. 8 yıl geçmiş, yani tezer 12 yaşındaymış. yavaşça hayatında yeni bir döneme yani ergenliğe geçtiği o aşamada serginin onu çok sarstığını hatırlıyorum. ama en az onun kadar doğrusu beni de sarsmıştı. farklı...Read More
11 kasım’da leonard cohen kara trene bindi ve biz de inanılmaz bir zamanlamayla bir hafta sonu kaçamağı ile safranbolu ve amasra’ya gittik. cuma akşamı iş çıkışı yollara cohen’in şarkılarıyla düştük ve iki gün boyunca sadece cohen dinledik. sonbaharın tüm hüznü ve duygusuyla gerçek hayattan, işten güçten, çocuklardan, gündemin uğultusundan ve bütün gürültülerden uzakta, sapsarı,...Read More
