“… I held your last breath
In my chest…“
— ane brun
yaptığım yürüyüşler derin bir nefese dönüşüyor her defasında… içimde akşama kadar tutup hayatta kalıyorum. bir anlamda denizde derin bir nefes alıp suya dalmak gibi bu ama buradaki dalış, sarhoş eden bir maviliği vadetmiyor tabii ve o nefes sadece hayatta kalmayı sağlıyor!
***
yine böyle derin bir nefesle ofise döndüğümde bir sürpriz beni bekliyordu bugün.
ane brun‘un yeni albümü how beauty holds the hand of sorrow yani güzellik kederin elini nasıl tutar yayınlanmıştı.
tam zamanıydı!
evet ane brun‘dan
last breath‘i
dinliyoruz elbette.
Hımm, etkileyici bir şarkı. 🙂
Ben albümden Closer’ı keşfettim geçen hafta, dinleyip duruyorum.
Çok güzel albüm 🙂