itibaren yeniden çalışmaya başladım. şu saçma sapan kapanma döneminde, evin tatlı ve sakin rehaveti içinde zihnimin kendini rölantiye almaya başladığını farkettim ve ürktüm. yeni bir şey öğrenemeyecekmişim gibi hissetmeye başladım mesela; tuhaftı.
yeni hayat “resmi” olarak başladı yani… sabahları idealtepe’den caddebostan’daki ofise kadar yürüyorum. bilenler bilir, uzun ve keyifli bir yol bu. fotoğraf sabahtan. her gün ofise gelmeyeceğim muhtemelen. bazı günler evden çalışırım. burada yapacağım işleri ve kafayı biraz toparladıktan sonra da kendi yapmak istediğim şeyleri umarım hayata geçirebilirim.
sabah yol boyunca caz dinledim. şimdi de uzun bir aradan sonra
mulatu astatke dinliyorum. çok özlemişim… size de
cha cha
gelsin.
Ooo! Bayağı yol yürüyorsun. Kıskandım. Ben sahilden Küçükyalıdan Bostancıya gidip geliyorum ancak.
hakikaten ciddi yol. ama 10.000 adım yapmıyor; 9.650’de kalıyorum :)))