töreninin ardından her yerde bernie sanders var biliyorsunuz; montu ve yün eldivenleriyle bir efsaneye dönüştü. şimdi ona çok sevdiği willie nelson‘dan biraz ısınsın diye summertime geliyor. nereden biliyorsun willie nelson sevdiğini diyorsanız şuradan buyrun. ve willie nelson’ın bu nefis yorumu söylediği youtube videosu içinse lütfen şuradan.Read More
az önce geldi… onu sessizce içeriye alırken, kendimi rüzgarın ve yağmurun sesine, toprağın kokusuna bıraktım… *** artık bambaşka bir yerdeyim ve lou reed içimde vanishing act‘i söylüyor.Read More
başbakan harold wilson kraliçeye “hiç bir şok 48 saatten fazla sürmez, bir sonraki şoka açlık hisseder” derken durumumuzu tarif ediyordu adeta ve henüz o cümleyi daha sindirememişken suriye haberi geldi; üç dört gündür onunla kalkıp yatıyoruz. yarın ne gelecek bilmiyoruz… ve sonraki gün ve ondan sonraki gün… olayın kendisi ve sonuçları bir yana ardından olanlar,...Read More
“… Its gonna feel just like those raindrops do When they’re falling down, honey, all around you…“ ― lorenz hart marmaray’da dönüş yolu. yanımda bir anne kız var. 4-5 yaşlarındaki ufaklık biraz haylazlık yapıyor; sanırım oturmak istemiyor. sürekli kıpırdanarak yere doğru kaymaya çalışan ufaklığa annenin söylediği ise “ gel buraya atarım yoksa seni...Read More
“… He rides through your dreams on a coach and horses…” ― Tom Waits … delireyazmak sözcüğünü sürekli tecrübe ederek iliklerine kadar hissetmek ve sözcüğün kendisini bu kadar sevmek pek hayra alamet değil sanırım… *** bu ruh halinin müziği her zaman tom waits olmuştur. bu nedenle black wings diyorum. [audioplayer file=”https://radyoz.info/wp-content/uploads/2019/09/12-Black-Wings.mp3″ bg=”b6b4b2″ leftbg=”b6b4b2″...Read More
sosyal medya diyeti yapıyorum. çünkü fena halde sıkıldım; tüm o ortamlardaki kendimden bile sıkıldım… şöyle bir bakıp veya kısa bir süre takılıp kaçıyorum artık. uzaklaştıkça da anlamsızlaşıyor sanırım veya bana öyle geliyor bilmiyorum. bütün o uzaklaşma ortaya söz söyleme ihtiyacını da yok ediyor ve anlamsızlaştırıyor… tuhaf zamanlardan geçiyoruz memlekette; tuhaf ve şizofrenik zamanlardan. biraz yılmış olabilirim…...Read More
sarı papatyalar, mimozalar ve sarı yoncalar her yerdeydi çünkü; ve mimozaların kokularına portakal çiçeklerinin kokusu karışıyordu… bir şekilde mesafeli durduğum ve ziyaret konusunda çekincelerimin olduğu kıbrıs’a, ali gidelim dediğinde bahar olduğu için ve görmediğim bir yer olduğundan tamam demiştim; hafifçe hayal kırıklığına uğrayacak olmanın endişesiyle aslında. biraz bahar olması beni rahatlatıyordu; en nihayetinde akdeniz’de bir ada...Read More
dokuz milyon kişinin aşırı yalnızlık çektiği ve 200 bin civarında yaşlı insanın bazen aylarca kimseyle konuşmadığı raporu üzerine bir yalnızlıklar bakanı atandı; zamanın ruhu yeni meslekler ve pozisyonlar yaratıyor! dün bu haberi dinlediğimden beri, içinde yaşadığımız hayatın acayipliğini düşünüyorum sürekli. bir tarafta hakikaten kimseyle gerçek bir temasının olmadığı reel bir yalnızlık diğer yanda inanılmaz bir kalabalığın...Read More
gençliğime gidiyorum derdim. bir süredir sadece bir iç anadolu şehrine gidiyor gibi hissediyorum. her şey çok geride kaldı! sanırım bu hissin nedeni şehrin o eski şehir olmaması falan değil; ben artık eski ben değilim… evet ankara’dayım ve yukarıdaki fotoğraf bugün gördüğüm en güzel şeydi; paylaşmadan edemiyorum. bir tuvalet işareti elbette 😉 *** şu an esenboğa’da...Read More
4 ekim yoğun ve tuhaf bir gündü… uzun bir aradan sonra eleni dinledim; onu müziğinin huzurunu, huzursuzluğunu, pusunu ve dinginliğini özlemişim. fazla yemedim ama sınırları hafifçe aştım. çocuklar için aldığım çiğ köfte bütün gün kontrol etmeye çalıştığım yemek listemi sabote etti; 1500’i geçmemeye çalışırken 1600 kaloriyle günü kapattım. akşam inanılmaz kötü bir trafikle eve ulaştığımda...Read More
