“İhmal edilmiş tarlalarda eğrelti otu yetişir ve ateşle temizlenmesi gerekir.”
– Horace
uyandım bugün ve havanın bütün kasvetine rağmen memnunum; yağsın yağmur diyorum, başka bir şey demiyorum. az önce bir makaleyi okumayı bitirdim ve düzeltmeleri kontrol etmesi için yazara gönderdim. tezgahta biriken bulaşıkları toparladım, kendime çay demledim ve balkondaki eğreltilerimin kurumuş dallarını temizledim. brilliant minds dizisini izlerken eğrelti edinmeye karar vermiştim; datça’da yürüyüşe çıktığımız yağmurlu bir gün, yıkıntı halindeki bir taş yapının kuzeye bakan duvarlarında iki tür eğreltiyle karşılaştık.
taşların arasından, kökleriyle çıkararak getirdim istanbul’a. bir süredir balkonda bakıyordum onlara ama şimdi içeriye, kuytu bir köşeye aldım. okuduklarımdan anladığım, onlara yeni birer yaşam alanı kurmam gerekiyor çünkü ihtiyaçları diğer bitkilerden çok farklı!
önümüzdeki süreçte eğreltilerden daha çok konuşacak gibiyiz diyerek onların çağırdığı chavela vargas‘ı dinliyoruz; golondrina viajera geliyor.
Biz tam bir yaz yaşadık bugün, ancak İstanbul’daki havaya bakınca muhtemelen yağmur yarın burada.
Ve müzik… yine muhteşem bir seçim… Çok teşekkürler, akşamın şu saatlerini çok iyi geldi:))
sizin hava bugün buraya geldi; dışarı hiç çıkamadı ama güneş sıcacıktı ve gün içinde kapılar, pencereler açıktı.
Sabahın ilk müziğini sayende dinliyorum. Eğrelti otunu bir an ısırgan gibi algıladım, Zelda börek yaptı galiba dedim ama sonra ayıldım. Kayınvalidem “Iskranlı pide” der ve pek severdi ısırganlı böreği. Eğrelti otunu ben de çok severim bunca yıldan günümüze kendini taşımış olması da ayrı bir tebrik sebebi…
bence bir sebzeli börek yapmalıyım değil mi? 😉 eğrentilerin hayat mücadelesi olağanüstü gerçekten. çok da güzel bitkiler.
Uzun zaman yoktum ya, bilgisayarım beni unutmuş ya da sizinkiler unutmuş, kime yorum yapmaya kalksam kimlik soruyor, kendimi Avrupa Birliği ülkelerine bordo pasaportla girmeye çalışan vatandaş gibi hissettim :)))
deneme
denen bir ki 😉