“… Kaybolmam lazım
Kendimde
Kimse bulmadan beni…”-irfan alış
başladı bugün; her şeye rağmen diye düşündüm ve içimde bir peyk şarkısı çalmaya başladı, kaybolmam lazım diye mırıldandım.
spotify’da şarkıyı döndürmeye başladığımda, rüyamı düşündüm. side’de sahil boyunca elimde alışveriş poşetleriyle uzun bir yürüyüş yapıyordum. kimseler yoktu, yalnızdım ve gün puslu sarı bir ışıkla sona eriyordu; çocukluğumdan bu yana side ne çok değişmiş diye düşündüğümü hatırlıyorum. dalgalar neredeyse ağır çekim hissi yaratan bir hareketle sahile vuruyordu… bütün bu sakinliğin sonrasında ortamın kalabalıklaştığını ve huzursuz olduğunu hatırlıyorum; bir teknenin içindeydim ve adeta sıkışmıştım. başka bir ayrıntı yok!
sonra gün başladı… kartalkaya’da yangın, ABD’de trump’ın gelişi, gözaltılar, soruşturmalar, bildiğiniz ve içinde olduğumuz bok püsür politik ortamdaki sıkışıklığımız sardı etrafı. bütün bunlar dalgalar gibi ağır ağır bana doğru vururken ben çalıştım, çocuklarla konuştum, yarın akşam gelecek misafirler için bir menü hazırladım ve alışveriş yaptım.
şimdi durdum bunları yazıyorum ve sabah başlayan ruh halinin devamı olarak, bir sahilde olduğumu hayal ederek fikret kızılok dinliyorum;
gözlerim denizde
diyoruz.
Fikret Kızılok’un bu şarkısını epeydir dinlememiştim, iyi geldi. 🙂
Gökyüzü dün akşamüstü de pembeymiş…
Fikret Kızılok’un hissettirdiği duyguyu biliyorum sanırım 🙂 iyi gelmesine çok sevindim <3
İçimizi fena kararttılar son bir kaç günde… Denize bakıyorum nafile…. yazıyorum fayda etmiyor. Fikret abi piyangodan çıkmış büyük ikramiye gibi oldu, güneş açtı kendimi deniz kenarına atıyorum, kimbilir yürürken son bir kaç günde olan bitenlerin karartısı aydınlanır belki! Kıyıda bir kafede kapuçino içmek de var kaderde sanki:)) Toparlanmak gerek, madem hayat akmaya devam ediyor…
şarkılar, deniz kenarları, kuşlar ve elbette kahve toparlanmaya yardımcılar değil mi?
şarkılar iyi geldi, sağ olun. özellikle peyk şarkılarına çok aşina olduğum bir grup olmadığından belki, pek severek dinledim.
ülke gündemi, anlık mutluluklara bile izin vermez oldu uzun süredir. vicdan azabı çeke çeke yok olacağız gibi geliyor bazen…
çok ağır her şey gerçekten. böyle şarkılara falan tutunuyoruz işte…