bir müzik belgeseli var. 90’ların efsanevi rock grubu blue blues band‘in ve iki inanılmaz müzisyenin, yavuz çetin ile kerim çaplı’nın hikayesi.
dün izledik… üzerine eve gelip bir şişe şarabı, internetten bulduğumuz kayıtlar eşliğinde hızlıca bitirdik… hem biraz hüzünlü hem de izlediğimiz şeyden dolayı keyifliydik sanırım. içinde olduğumuz hayattan çıkıp bir kaç saatliğine başka bir boyuta savrulmuştuk adeta…
aslında belgesel üzerine uzun uzun yazmak isterdim ama hiç enerjim yok buna şu an. buraya not düşmek istediğim sadece iki şey var…
ilki kerim çaplı’nın oğlunun içime taş gibi oturan ve hala düşündüğüm sözleri “… keşke onun hikayesi amerika’da bitseydi, orada kalsaydı…”
diğeri de erkan oğur’un bir insanın anlaşılamaması üzerine söyledikleri; bir enerji yığını olarak varlığımız ve asla yok olmamak…
izleyin derim.
burada çalacağım parça ise
yavuz çetin‘le erkan oğur‘un birlikte çaldıkları
dünya
buna dair şurada belgeselden minik bir kuple var.
[audioplayer file=”http://radyoz.info/wp-content/uploads/2017/04/Yavuz-Çetin-Erkan-Oğur-Dünya.mp3″ leftbg=”b6b4b2″ lefticon=”c8c5c5″ track=”ffffff” tracker=”f2b5b5″ text=”000000″ righticon=”ffffff” width=”300″ rightbg=”7b7b7b” volslider=”ffffff” skip=”ffffff”]