“…zihnimizin denizine, rüyalarımızın sularına,
birleşme noktalarına kendimizi yumuşakça bıraktığımız yerde varız…”
-neslihan k.
diye seslendi sevgili neslihan mindmills‘de.
yani “ben biz olduğumuz zaman ben olurum”, “ben, ben olduğum için sen sensin” diyerek bizi yine, hep birlikte, bir ay boyunca yazmaya davet etti. buna sessiz kalamazdım; şu anda tam da ihtiyacım olan şeydi bu çünkü.
uzun uzun yazamasam dahi bu hisse uygun şarkılar çalacağım size bir ay boyunca, her gün…
ilk şarkımız ya dunya olsun, no blues söylüyor elbette.
“… To the north, so cold.
Thats where we learned
to hold each other in the winds.
It seemed best, not to do as we were told.
The symphony of the east,
turned our days into a feast.
And the sun it burned
and then we learned.”
Çok genç ve vahşiydik
Yaz uzun ve hafif
Uzun ve hafif günlere özlemle…
o uzun ve hafif günleri o kadar çok özlüyorum ki…
Senin eşsiz müziklerinin ve nadide sözcüklerinin de bu yeniay günlüğüne katılmasına çok sevindim.
Bu parçayı da ne severim.
Çağrıma cevap verenlerle benim müziklerin volümü ve temposu yükseldi, çünkü o “bir” duygusuyla ben de yükseldim, dans edesim var! 😀
böyle hissettirdiysem ne güzel. bütün bir ay boyunca her şeye rağmen iyi hissettiren melodiler çalmak için elimden geleni yapacağım.
Off! Neslihan’ın davetine hayır diyemeyenlerden biri olarak yorgun günün ardından dolaşırken köşesinden ses verenlere merakla gece uğradım buraya da..nasıl iyi geldi..çok severim salındım, dinlendim köşende müziğinle kalbine sağlık
hoşgeldiniz <3 güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim.