çocuklar odalarına çekilmişler ve yarim a. dışarıda. şu sıra biz de kalan yeğenim e. de yoga dersinde. kendimi önce banyoya attım. sonra biraz ortalığı toparlamaya çalıştım ama halim yoktu. canım bir şey de yemek istemedi, elma çayı eşliğinde biraz peynir ekmek yedim; böylece günü bol hareketle  ve yemek gerektiği kadar şey yiyerek geçirmiş oldum. iş yerinde...Read More

5.30’da çaldı; 15 dakikalık esneme hareketlerimi yapmam için ama kalkmadım. 15 dakika sonra tekrar çalacak olan alarmı bekledim; alarm dediğim ludovico eunaudi‘nin fly melodisi. [audioplayer file=”https://radyoz.info/wp-content/uploads/2017/10/Ludovico-Einaudi-Fly-1.mp3″ leftbg=”b6b4b2″ lefticon=”c8c5c5″ track=”ffffff” tracker=”f2b5b5″ text=”000000″ righticon=”ffffff” width=”300″ rightbg=”7b7b7b” volslider=”ffffff” skip=”ffffff”] … mutfağa geldim. bir tane ilaç içip çıktım. ev buz gibiydi, telefondan hava durumuna baktım. bizim mahalleyi 15 derece...Read More

başlattı kraliçe… 21 gün boyunca bir günlüğe yazar gibi yazın diyor. bunu yapmaya söz veremem doğrusu; pek çok nedenle buraya yazma rutinimi kaybettim. ama hadi bugün, yani üçüncü gün, bir günlüğe yazar gibi bir kaç not düşüp, güne devam edeyim… bir süredir uykularım yine düzensiz. erkenden uyuyakalıp, gece 2,5-3 gibi uyanıyorum ve bir daha doğru düzgün uyuyamıyorum. bu gece...Read More

uçuşan perdelerle eve yayılan rüzgarı ve yağmurun nemini içime çekerek bütün pencereleri kapattım. yağmuru dinledim ve gelen güze sarılıp tekrar uyudum. bu sabah sevgili ege ve güz  için handel‘den care selva‘yı dinleyeceğiz. çünkü bugün sonbahar ekinoksu… ve fotoğraf ege’den… soprano karina gauvin söylüyor. arp, alexander weimann ve çello amanda keesmat.   [audioplayer file=”https://radyoz.info/wp-content/uploads/2017/09/Karina-Gauvin-Care-Selve-G.-F.-Handel.mp3″ leftbg=”b6b4b2″ lefticon=”c8c5c5″...Read More

kalktım; öncesinde neredeyse iki saat yatakta dönüp durmuştum çünkü. dolabı açıp soğuk soğuk sular içtim, pencereden karanlık geceye baktım. hiç ama hiç uykum yoktu… salonda açık bıraktığım ütü masasını düşündüm ve ütü yapmaya karar verdim. yaklaşık 1,5 saat billie holiday dinleyerek ütü yaptım; sanırım düşünüyordum da, pek çok şeyi… şimdi geriye geceden kalan hiç bir düşüncenin...Read More

ve şükürler olsun bayramın son günü diyorum ben; sevmiyorum bayramları en çok da bu bayramı… hem kurban fikrinin beni rahatsız etmesinden hem de bu devirde kurban anlayışının ve kan akıtma merakının böylesine derinleşerek devam etmesinden. *** mutfağın ucundaki çalışma masamdayım. günlerden sonra buraya tekrar oturup çalışmaya başladım, annemin yaptığı ekmeğin kokusu mutfağı sardı ve şu...Read More

denizi yitiren denizci, bir anne oğul ve hayatlarına giren denizcinin hikayesi… yamaca yerleşmiş bir liman kentini hayal ederek okudum bu kitabı. miyazaki’nin filmlerinden yürüttüğü görüntülerle, zihnimin oynadığı bir oyundu bu. gökyüzü dev pamuksu bulutlarla kaplı olsa da yarı karanlık bir liman kentinde geçiyordu her şey. karanlığı yaratan, karakterlerin zihinlerindeki gölgelerdi sanırım. güneş bir türlü kendini bulutlardan...Read More

nefis bir feeling good yorumuyla başladım; hem de daha önce hiç dinlemediğim, dinlediysem de farkında olmadığım bir sesten. sabahın karanlığında, mutfakta kahvaltımı hazırlarken çalmaya başlayan bu şarkının yarattığı ‘iyilik hali’ hala hafifçe üzerimde. çalmasam olmazdı diyerek meklit hadero‘yu dinliyoruz. feeling good [audioplayer file=”https://radyoz.info/wp-content/uploads/2016/11/Meklit-Hadero-Feeling-Good.mp3″ bg=”b6b4b2″ leftbg=”b6b4b2″ lefticon=”c8c5c5″ track=”ffffff” tracker=”f2b5b5″ text=”000000″ righticon=”ffffff” width=”300″ rightbg=”7b7b7b” volslider=”ffffff” skip=”ffffff”]  Read More

  11 kasım’da leonard cohen kara trene bindi ve biz de inanılmaz bir zamanlamayla bir hafta sonu kaçamağı ile safranbolu ve amasra’ya gittik. cuma akşamı iş çıkışı yollara cohen’in şarkılarıyla düştük ve iki gün boyunca sadece cohen dinledik. sonbaharın tüm hüznü ve duygusuyla gerçek hayattan, işten güçten, çocuklardan, gündemin uğultusundan ve bütün gürültülerden uzakta, sapsarı,...Read More

beni “ben” yapan her şeyi yavaş yavaş yitiriyorum gibi hissediyorum artık… belki de insan bu “hayatın sonuna” böyle alışıyordur. etrafta sana ait bir şeyler kalmayınca buralarda olmanın da bir anlamı yok her halde. canımız leonard cohen belki de; ‘Ölmeye hazırım. Umarım çok rahatsız edici olmaz… Aslında sürekli kendimi dramatize ettim, çok abarttım. Sonsuza kadar yaşamaya niyetliydim…” derken,...Read More