“… Baby I’m your puppet on a stringMaking me tumble and swing…“ — strange love, koop çok keyifli bir yürüyüş yaptım. daha önce merakla sapıp, kapkara bir yılanla karşılaştığım patikaya girmeden, yine ormanda ama nispeten daha güvenli bir yoldaydı bu yürüyüş… çok güzel geyik ve köpek adımlarıyla karşılaştım ve aşkla birbirlerine sarılmış iki salyangozla… onlara...Read More
yaptıktan sonra öğle saatlerinde kitap dinleyerek temizlik yapmaya başladım… arada, siyahlar ve beyazlar olmak üzere iki posta çamaşırı makineye attım… ada ve kendim için öğle yemeği hazırlayıp mutfağı toparladım… aslında bütün bunların sonrasında niyetim çıkıp biraz yürüyüş yapmak veya şu sıralar ihtiyacım olan bir kaç şey satın almaktı… yorulmuşum, vazgeçtim… onun yerine kendime justine’in tviti...Read More
bu fotoğrafı çekerken bir anda aklıma uzun süredir dinlemediğim dead can dance grubu geldi…özellikle üniversite yıllarımda bu grubun yarı karanlık evreninde çok kaybolmuştum… *** ofise geldiğimden beri, çalışırken dinlediğim bu grubu size de çalmasam olmazdı. evet lisa gerrard‘ın olağanüstü sesinden anabasis‘i dinliyoruz.Read More
az önce geldi… onu sessizce içeriye alırken, kendimi rüzgarın ve yağmurun sesine, toprağın kokusuna bıraktım… *** artık bambaşka bir yerdeyim ve lou reed içimde vanishing act‘i söylüyor.Read More
kısa bir yürüyüş yaparak ormanın içinden çay içmeye gittim… tatlı ve hafif serin bir rüzgarın altında aynı melodiyi döndürerek kitabımı okudum. çin’li yazar yan lianke‘nin kitabı günler aylar yılllar‘ı ağır ağır, hiç aceleye getirmeden okuyorum şu sıralar. bu kitabın üzerine bitince bir şeyler söylerim sanırım. ama şimdi sadece dinlediğim melodiyi çalmak istiyorum. slow meadow‘dan borderland...Read More
bu kaçınılmaz bir şey mi? bu döngü… bir yeniden ortaya çıkma hali… sabah karşı apartmandaki yaşlı kadın; sandalyeleri açtı, krem rengi püsküllü masa örtüsünü serdi… iki gündür ortada görünmüyordu oysa; yoklar her halde diye düşünmeye başlamıştım. hemen karşımda oldukları halde, pandeminin başlangıcından bu yana farkettiğim yaşlı bir çift var karşı apartmanda. açık tenli, ikisi de...Read More
yazmadım; içimden gelmedi çünkü… buraya yazmamanın yanı sıra hayatın ekrana yansıyan yüzünden de uzaklaştım biraz; uzaklaşmanın ötesinde sıkıldım sanırım. haftalık olarak telefona gelen ekran süresi raporlarına bile yansıdı bu durum… daha fazla okuyorum hatta yepyeni bir deneyim yaşayarak storytel maharetiyle kitap dinliyorum; yıllardır okumak istediğim saatleri ayarlama enstitüsü‘nü hem dinledim hem de aynı anda okudum...Read More
bugün evdeydim; işe yarın başlayacağım! günü büyük ölçüde iş yaparak ve gündemi yakalamaya çalışarak geçirdim. çamaşır yıkadım, çantaları boşaltıp, temizleri ve ütülenenleri yerlerine kaldırdım, yemek yaptım, evi temiz bıraktığım için, hafifçe ortalığa dökülenleri süpürmem yeterli oldu. daha bitmedi tabii; geride bir sepet dolusu ütülenip, kaldırılması gereken çamaşır var… çocuklar kirlilerini sepete attılar; henüz ikisinin de...Read More
son iki günündeyiz. buz gibi ege denizinden ve inanılmaz keyifli bu evden ayrılmak çok kolay olmayacak pazar günü; bir yanımızı burada bırakacağız… ilk hafta antalya’da tam olamasa da, burada, bodrum gümüşlük’de “pause” tuşuna basmış gibiyim. bizim dışımızda olan bitenden büyük ölçüde koptum, bize dayatılan hayata göz ucuyla bakıyor gibiyim… denizi seyrediyorum, o buz gibi suyun içindeyken...Read More
eve geldiğimde saat dokuza geliyordu; kimse yoktu. bir dilim karpuz kestim, peynir ve ekmekle onu yedim. yanında da midnight diner: tokyo stories izledim. tam benlik bir dizi ve şu sıralar ilaç gibi geldi… sonra mutfağı toparlarken spotify’dan dizinin soundtrack’ini dinledim. hiç planlamıyordum ama dolaptan soğumuş şarabı çıkarıp açtım ve bir kadeh koydum. mutfakta yarı karanlıkta tokyo öykülerine...Read More
